You are yourself when you do not know yourself || On Advaita Vedanta (2019)

ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਮਾਨੁਖ ਗਤਿ ਪਾਵੈ ॥ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਤਾ ਪਾਥਰ ਤਰਾਵੈ ॥

ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਬਿਨੁ ਸਾਸ ਤੇ ਰਾਖੈ ॥ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਤਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਭਾਖੈ ॥

ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਤਾ ਪਤਿਤ ਉਧਾਰੈ ॥ ਆਪਿ ਕਰੈ ਆਪਨ ਬੀਚਾਰੈ ॥

ਦੁਹਾ ਸਿਰਿਆ ਕਾ ਆਪਿ ਸੁਆਮੀ ॥ ਖੇਲੈ ਬਿਗਸੈ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥

ਜੋ ਭਾਵੈ ਸੋ ਕਾਰ ਕਰਾਵੈ ॥ ਨਾਨਕ ਦ੍ਰਿਸਟੀ ਅਵਰੁ ਨ ਆਵੈ ॥੨॥

parabh bhaavai maanukh gat paavai parabh bhaavai taa paathar taraavai

parabh bhaavai bin saas tay raakhai parabh bhaavai taa har gun bhaakhai

parabh bhaavai taa patit uDhaarai aap karai aapan beechaarai

duhaa siri-aa kaa aap su-aamee khaylai bigsai antarjaamee

jo bhaavai so kaar karaavai naanak daristee avar na aavai

If it pleases God, one attains salvation. If it pleases God, then even stones can swim.

If it pleases God, the body is preserved, even without the breath of life. If it pleases God, then one chants the Lord’s Glorious Praises.

If it pleases God, then even sinners are saved. He Himself acts, and He Himself contemplates.

He Himself is the Master of both worlds. He plays and He enjoys; He is the Inner-knower, the Searcher of hearts.